PJETER ARBNORI MANDELA E SHQIPERISE (1935-2006)

Nga: LEON MOLLA

Po shkëpus një moment prekës kurë Prokurori i kërkon Trupit Gjykues dënimin me vdekje ndaj Pjetër Arbnorit dhe kërkesa për të folur me Nënën e Tij Gjystinën. Ja biseda në Sallën e Gjyqit si më poshtë:


Prokurori kërkon dënimin me vdekje të Pjetër Arbnorit dhe i thotë:




- I pandehur, thuaj fjalën e fundit.
- Dua të flas dy fjalë me nanën.
- Po.
Pjetri:
- Nanë…
Nëna çau mes njerëzve dhe iu afrua sa më afër të birit.
- Urdhëro bir!…
- Shikomë në sy, nanë…
Nana nuk foli dhe e shikonte të birin drejt e në sy.
- Jam ai djalë që më ke edukuar ti, nanë.
- Po, bir!
- Kam një amanet, nanë...
- Po, bir!...
- Unë do të vdes, por kam një amanet…
Nëna hesht. 

- Nanë, mos derdh pikë loti, mos ua bëj qejfin kriminelëve të kuq! 

- Ti nuk do të vdesësh, bir!
Policët ndërhyjnë dhe nënën e tërheqin zvarrë…
Cila zëmër njerëzore nuk do të derdhte lot përpara kësaj skene? Por jo komunistët e Enver Hoxhës dhe Hysni Kapos, sepse ata nuk janë njerëz!… 

Kështu, Pjetër Arbnori hyn në histori duke marrë përmasat e një heroi, por në histori hyjnë edhe nënat shqiptare që i ndoqën bijtë e tyre me trasta në krah. Kaq shumë është folur e shkruar për heronjtë e burgjeve të komunizmit dhe kaq pak folur e shkruar për nënat shqiptare, që i edukuan bijtë të mos pyesnin për jetën e tyre për lirinë e Atdheut të tyre. 

Marrë nga faqa: PRESS INDEPENDENT