Nga: Yll H.Ymeri
Nëpër puhi të natës
Sikur dreri i uritur
Në netët e qeta vrejsha
Sa me shumë yj të ndritur
Por vetëm një e pelqejsha...
Puhija me frikonte
Hapin e ngadalesojsha
Gurgullima e drinit me trimëronte
N'këtë natë,dike përtej lumit e dashurojsha.
Me shoqëronte
Puhia natyrore
Por përtej lumit me përqafonte
Puhia e zemrës sime rinore...
Puhi nate si vrapimi i gjumit
Quhet rinia
Por përtej lumit
T'përqafon natën dashuria.
Përse ta fala dashurinë
Kur ti ishe e uritur
Mendova se do ta kemi lumturinë
Për mua mbete dritë e ikur.
Saherë u ngriteshin retë
Dhe vinin nga përendimi
Erërat valëvitnin lulët lehtë
Po pres porosinë me pikla,piklimi..
.Erërat u bënë shtërngata
Flakë nga vetëtima
U pendua nënë plaka
Për ty qante bubullima..
Përse m`i le kujtimet
Në takimin e fundit
N`fletore kishe shkruar udhëtimin
Kot nëpër këtë shi ,të pres buzë lumit...
Në vend teje e dashur,me pikëllim
Mbajë shkopin e udhëtimit në dorë
Ti duke i kaluar kufinjët me trishtim
Unë në atdhe,e ti në diasporë...
.Vetëm me re qiellore
Mundemi m`u marrë vesh
Erërat m`i fshijën lotët rinore
Unë qajë për ty,e ti qeshë....
Yll H.Ymeri
Merrem edhe mua!
Merrem edhe mua
Te vie në mergim
Se shokët me kanë shkuar
Unë s`e kam as njerin prind!
Nuk kam as kulm mbi kokë
Flej nëpër podrume
Le t`me sheh europa botë
Jam nxënës me plotë shkrume...
Qe pesëmbëdhjetë vite
Nuk bëra gjumin rahat
Edhe ti simpatia ime ike
Në drrasa flej se nuk kam shtrat...
Poezia ime,është lot rinor
Është realitet
Kam flejt mbi akull e mbi dëborë
Askush s`me vizitoj nga i larti shtet...
Nuk dije ç`është politika
Por e dije ç`është uria
Veshmbathja me pa patika
Me iku jashtë kufirit dashuria....
Dua t`ju trokas
Ambasadave botërore
E trenit t`i shkoj pas
Erë me dërgo, n`mergim përdore!..
Yll H.Ymeri
ËNDRRA E FANTAZISË
Sa mirë flen trupi,natën apo ditën
Kur është i lodhur
Ëndrrat zgjohën,nëpër kujtime rritën
E trupi vlen e vlen si t`ishte i ngordhur....
Kur zgjohët trupi
I rrefën ëndrratë
Por ëndrra hupi
Zgjuarësisë i rrefën mendja...
Por në vend të ëndrrës
Ditën planiron fantazia
E akordon melodinë e këngës
Se mbi planët e thirrë n`takim dashuria...
Ëndrra dhe fantazia
Jetojnë veç të njerëzimi
Suksesët ia sjellë dashuria
Me punë dhe ideale shpresimi...
Yll H.YMERI
U LARGUAN ZOGJËT
Ikën retë nga qielli
Se dielli po afrohët n`veri
Sytha ka qitë bliri
Edhe zogjë u larguan nga imja shtëpi...
Dimrit me shoqërojshin,herët
Me cicërrimë n`oborr e n`çati
Tash diku i mbarojnë çërdhët
Se pranvera ju sjellë dashuri....
Edhe pse kanë shkuar
Për krijim familjarë
Diku afër janë duke jetuar
Dëgjohët cicërrima e tyre pa ndarë...
Me vizitojnë me vizitojnë
Mua edhe në verë
Mbi shtëpi fluturojnë
Të vegjëlit këndojnë mbi derë
Yll H.Ymeri
Poeti s`ka orar frymëzimi
Poeti s`ka orar
Frymëzimi
Shkëputet duke u ndarë
Nga trupezimi...
Kudo qoftë poeti
Mbi tokën dhe
Ai është i gjerë si deti
Nuk e urren as një fe....
Cilido poet shkarravinar
Qe anon nga feja e vet
Tjetrën e hudhë n`bunar
Kurrë s`do t`bëhët mbret...
Poeti është lum
Kurrë s` ndalë burimin
Ai ditë e natë rrin pa gjum'
S`ka orar frymëzimi....
Poeti i vertetë
Është oqean i njerëzisë
Pasuri e ka një laps e fletë
Shkruan për fytyrat e gjithësisë....
Frymëzimi pa orar vjen e tretët
Si vetëtimë e zjarr
Sa poezia e bukur mbetët
E mendja s`mundet m`i ndalë...
Frymëzimi është si dielli
Dita e sotme nuk përtrihët
S`është stinë as lule prilli
As farë, n`tokë t`huaj, që mbihët....
Nëpër puhi të natës
Sikur dreri i uritur
Në netët e qeta vrejsha
Sa me shumë yj të ndritur
Por vetëm një e pelqejsha...
Puhija me frikonte
Hapin e ngadalesojsha
Gurgullima e drinit me trimëronte
N'këtë natë,dike përtej lumit e dashurojsha.
Me shoqëronte
Puhia natyrore
Por përtej lumit me përqafonte
Puhia e zemrës sime rinore...
Puhi nate si vrapimi i gjumit
Quhet rinia
Por përtej lumit
T'përqafon natën dashuria.
Përse ta fala dashurinë
Kur ti ishe e uritur
Mendova se do ta kemi lumturinë
Për mua mbete dritë e ikur.
Saherë u ngriteshin retë
Dhe vinin nga përendimi
Erërat valëvitnin lulët lehtë
Po pres porosinë me pikla,piklimi..
.Erërat u bënë shtërngata
Flakë nga vetëtima
U pendua nënë plaka
Për ty qante bubullima..
Përse m`i le kujtimet
Në takimin e fundit
N`fletore kishe shkruar udhëtimin
Kot nëpër këtë shi ,të pres buzë lumit...
Në vend teje e dashur,me pikëllim
Mbajë shkopin e udhëtimit në dorë
Ti duke i kaluar kufinjët me trishtim
Unë në atdhe,e ti në diasporë...
.Vetëm me re qiellore
Mundemi m`u marrë vesh
Erërat m`i fshijën lotët rinore
Unë qajë për ty,e ti qeshë....
Yll H.Ymeri
Merrem edhe mua!
Merrem edhe mua
Te vie në mergim
Se shokët me kanë shkuar
Unë s`e kam as njerin prind!
Nuk kam as kulm mbi kokë
Flej nëpër podrume
Le t`me sheh europa botë
Jam nxënës me plotë shkrume...
Qe pesëmbëdhjetë vite
Nuk bëra gjumin rahat
Edhe ti simpatia ime ike
Në drrasa flej se nuk kam shtrat...
Poezia ime,është lot rinor
Është realitet
Kam flejt mbi akull e mbi dëborë
Askush s`me vizitoj nga i larti shtet...
Nuk dije ç`është politika
Por e dije ç`është uria
Veshmbathja me pa patika
Me iku jashtë kufirit dashuria....
Dua t`ju trokas
Ambasadave botërore
E trenit t`i shkoj pas
Erë me dërgo, n`mergim përdore!..
Yll H.Ymeri
ËNDRRA E FANTAZISË
Sa mirë flen trupi,natën apo ditën
Kur është i lodhur
Ëndrrat zgjohën,nëpër kujtime rritën
E trupi vlen e vlen si t`ishte i ngordhur....
Kur zgjohët trupi
I rrefën ëndrratë
Por ëndrra hupi
Zgjuarësisë i rrefën mendja...
Por në vend të ëndrrës
Ditën planiron fantazia
E akordon melodinë e këngës
Se mbi planët e thirrë n`takim dashuria...
Ëndrra dhe fantazia
Jetojnë veç të njerëzimi
Suksesët ia sjellë dashuria
Me punë dhe ideale shpresimi...
Yll H.YMERI
U LARGUAN ZOGJËT
Ikën retë nga qielli
Se dielli po afrohët n`veri
Sytha ka qitë bliri
Edhe zogjë u larguan nga imja shtëpi...
Dimrit me shoqërojshin,herët
Me cicërrimë n`oborr e n`çati
Tash diku i mbarojnë çërdhët
Se pranvera ju sjellë dashuri....
Edhe pse kanë shkuar
Për krijim familjarë
Diku afër janë duke jetuar
Dëgjohët cicërrima e tyre pa ndarë...
Me vizitojnë me vizitojnë
Mua edhe në verë
Mbi shtëpi fluturojnë
Të vegjëlit këndojnë mbi derë
Yll H.Ymeri
Poeti s`ka orar frymëzimi
Poeti s`ka orar
Frymëzimi
Shkëputet duke u ndarë
Nga trupezimi...
Kudo qoftë poeti
Mbi tokën dhe
Ai është i gjerë si deti
Nuk e urren as një fe....
Cilido poet shkarravinar
Qe anon nga feja e vet
Tjetrën e hudhë n`bunar
Kurrë s`do t`bëhët mbret...
Poeti është lum
Kurrë s` ndalë burimin
Ai ditë e natë rrin pa gjum'
S`ka orar frymëzimi....
Poeti i vertetë
Është oqean i njerëzisë
Pasuri e ka një laps e fletë
Shkruan për fytyrat e gjithësisë....
Frymëzimi pa orar vjen e tretët
Si vetëtimë e zjarr
Sa poezia e bukur mbetët
E mendja s`mundet m`i ndalë...
Frymëzimi është si dielli
Dita e sotme nuk përtrihët
S`është stinë as lule prilli
As farë, n`tokë t`huaj, që mbihët....